Michel van Henten maakt beelden. Ze zijn gevormd in een materiaal dat zich niet vanzelf laat plooien, het 

materiaal is niet toegeeflijk. Hout is een levend materiaal waar, indien er met zorg en verbetenheid mee 

om wordt gegaan, de ziel mee gevonden kan worden. De ziel niet alleen van het materiaal, maar ook de eigen

ziel; het binnenste, de kern waar je één wordt met het werk. 

De beelden van Michel zijn ruw, dragen de sporen van het maken, van het verbinden. Afwerken is slechts buitenkant,

kijkt men daaronder, dan ziet men het beeld zoals het werkelijk is.

Naast hout werkt Michel ook in brons. Of liever gezegd was. In de was worden, evenals in het hout, verschillende

delen bijeen gebracht om tot een nieuw werk, tot zichzelf, te komen.